Latest Blog Post

Merhaba, uzun zaman oldu. Bunu okuyamayacağını biliyorum, yine de yazmak istedim.

Zaman çabuk geçiyor. İnsan değişiyor; duygular, öncelikler, her şey... Ben de değiştim. Artık her gün “Acaba şimdi ne yapıyor?” diye merak etmiyorum, ama zaman zaman özlüyorum. Eskiden bir şehirde karşılaştığımızda tüm gününü bana ayırmanı ne coşkulu yaşardım. Dünyanın en önemli insanı gibi hissetmek ne büyük lükstü. Şimdi, aynı yerde miyiz diye dönüp bakmıyorum bile. Eskiden doğum gününde sürprizler düşünür, hazırlık yapardım. Sadece baktığında tebessüm ettiğini bilmek bile mutlu ederdi. Artık hiçbir günün önemi yok, yaşanıp bitiyor işte.

Bir zamanlar hayatımın merkezine koyduğum her şeyin, yavaş yavaş nasıl da kenara çekildiğini görmek, garip bir his. O yoğun duygular, o sınırsız beklentiler, hepsi birer hatıra olarak zihnimin dehlizlerinde yerini aldı. Sanki o eski ben, bambaşka bir hayat yaşamış da ben şimdi onun anılarını seyrediyormuşum gibi. Oysa o bendim, her zerresiyle, her hevesiyle o bendim.

O coşkulu, heyecanlı halimi özlüyorum. Her şeye tüm kalbimle inanma cesaretimi, hiçbir hesap yapmadan bir anda yola çıkma deliliğimi...Şimdi çok daha sakin ve dinginim

O kadar çok şey değişti ki..Hayat, insanı öyle bir törpülüyor ki, sivri köşelerin hepsi zamanla yuvarlaklaşıyor. Gerçekten neyin önemli olduğunu anlamaya başlıyorsun. Meğerse bazı şeyler, sadece o an içinmiş. O anın duygusuyla o kadar büyük, o kadar önemli görünüyormuş ki, sonrasında bir hiç olup gidiyorlarmış. Bu yazıyı okuyacak olsan, bana “Ne kadar da soğumuşsun” derdin.
Yine de, bu kadar değişime rağmen, bazı şeyler hiç değişmiyor. Mesela, aklıma düştüğünde yüzümde oluşan o hafif tebessüm. Tüm o yaşananlar, tüm o duygular, iyi ki yaşanmış diyorum. Bana çok şey öğrettiler. En çok da, hayatın bir döngü olduğunu. Bir şey bitince, yeni bir şeyin başlayacağını ve her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu.

Her şeye rağmen, umarım iyisindir. Hayat seni de, olması gereken yere götürüyordur. Kendine iyi bak.