Latest Blog Post

🏴‍☠️ Kaptan Jack’in En Büyük Keşfi: Fantasia Diyarından Dönüş

Fantasia diyarı…
Renklerin birbiriyle savaştığı, gölgelerin bile canlı olduğu o topraklarda zaman tuhaf akar. Orada bir korsan değil, bir savaşçı oldum. Kılıcım canavarlarla, ruhum gölgelerle sınandı. Her zafer, her yara bana tek bir şeyi öğretti:
Bazen insan en büyük gücünü gemisinden değil, kalbinden alır.

Görev bittiğinde Fantasia’nın rüzgârı kulağıma hafifçe bir veda fısıldadı.
“Kaptan, artık geri dönme zamanı.” Ve ben, savaşın yorgunluğuyla değil, garip bir huzurla Kara İnci’nin yolunu tuttum.

Limana döndüğümde beni yalnız deniz karşılamadı. Prensesim beni bekliyordu…
Gözlerinde fırtına değil, nedense güneş ışığı vardı. O an anladım ki Fantasia’da tamamladığım görev, yalnızca kaderin beni hazırladığı bir başlangıçtı.

Sonra o büyük, dünyayı durduran, dalgaları susturan haberi.

Bir bebek. Bizim bebeğimiz. Kara İnci’nin yeni yolcusu, denizlerin gelecekteki koruyucusu.

Gökyüzü o an daha mavi, deniz daha sıcak oldu. Prensesimin elini tuttuğumda, kalbimdeki dalgaların yönü değişti. Ben yıllarca define aramış bir korsandım, ama asıl hazine şimdi geliyordu.

Derin bir nefes aldım.
“Demek sonunda kaptan değil, baba oluyorum,” dedim kendi kendime. Ve bu düşünce bile rüzgârın şarkısını değiştirdi.

Hayat bir kaptanın güvertesinde asla tek bir hikâye taşımaz. Ufukta yeni bir macera daha parıldıyordu. Arkadaşlarım beni çoktan çağırmıştı:
Yakında bir zombi avı başlayacaktı — hem de epey eğlenceli, biraz tehlikeli, bol kahkahalı bir av.

Biliyorum, babalığa hazırlanan bir kaptan için garip gibi görünebilir.
Ama ben Jack’im. Benim hikâyem her zaman dalgaların arasındaki tuhaflıklarla yazılır.

Hem… prensesim yanımda olduktan sonra hangi zombi bana kafa tutabilir ki?

Şimdi yeni bir maceranın kapısındayım.
Bir elimde kılıcım, diğer elimde prensesimin sıcaklığı.
Ve içimde büyüyen bir umut:
Küçük bir deniz yıldızı yolda…

Show spoiler